ای سرسبز وطن آذرابادگان من از تو جدا یک نفس مباد ایران من
آذرابادگان من، آذرابادگان من
مگر بی تو می شود زمزمه ی ارس شنید ؟
مگر بی تو می شود به معنی وطن رسید؟
آنکه دلش می زند نبض جدایی در باد با او سخن می گویم تا نگه دارد به یاد
آذرابادگان من جان جانان من است قیمت خون ارس ، رگ ایمان من است
ای سرسبز وطن آذربایجان من از تو جدا یک نفس مباد ایران من
روزگارت در امان دور از دست گزند پشت تو بی لرزه باد ، همچون کوه سهند
سر افراز یاور من پر غرور خاک ستارخان من
آنکه دلش می زند نبض جدایی در باد با او سخن می گویم تا نگه دارد به یاد
آذرابادگان من جان جانان من است قیمت خون ارس ، رگ ایمان من است
خانه ی شمس و زرتشت آبروی میهن است
چه نزدیک تو باشم چه در غربت غریب و دور ، تو را نمی دهم ز دست ای مرز عشق و شعر و شور
مگر بی تو می شود زمزمه ی ارس شنید ؟
مگر بی تو می شود به معنی وطن رسید؟
سر افراز یاور من پر غرور خاک ستارخان من
